Ik hou van de vervulling van het bereiden van een maaltijd; het proberen van nieuwe recepten en kookboeken; evenals gezond eten. Dus, waarom zou ik me liever op mijn computer verbergen en zien wat er gaande is met Facebook in plaats van echt te koken volgens mijn maaltijdplan, de meeste nachten? Ik ben frickin ‘sloeg van alle klachten.

Dit is een echt beeld van smakelijke zelfgemaakte pasta met PARM die hij überhaupt weigerde te proberen. XO

Ik begrijp niet hoe etenstijd bij u thuis lijkt, maar we hebben drie strijdende scenario’s bij de mijne.

Echt voedselsucces
Na veel proef en fouten (zie hieronder), Rookiedad Alec en ik heb een paar zelfgemaakte go-to-maaltijden die velen van ons leuk vinden (nou ja, iedereen hoe dan ook de drie jaar oud): Tamale Pie, Teriyaki Salmon , pluimvee Parmezaanse kaas of spaghetti evenals gehaktballetjes. Als ik op mijn spel ben, kan ik een paar van de voorbereiding doen voor het heksuur of we werken op een weekendavond in de keuken in de keuken voor een enorme kok. Dit zijn de geweldige nachten.

Echt eten mislukt
Vaker lijkt het erop dat ik een nieuw recept probeer, en dat ten minste één persoon zichtbaar walgt. Ik maakte vanavond een zelfgemaakte prachtige aardappel en zwarte bonenstoofpot die zo lelijk was, mijn kind deelde: “Als ik iets moest proeven dat zo lijkt, doe ik het gewoon echt echt voordat ik mijn zenuw verlies.” Uhh, bedankt jochie.

Gisteravond waren het lasagna-roll-ups die zowel zo knapperig als raar bleken. Mijn man at rustig, maar schoot me maar het uiterlijk van: “Bedankt dat je het probeert, schat, je bent de beste, maar misschien zou je de volgende keer niet zo lang onbedekt?” Terwijl ik woordenloos op terug reageerde: “Maak je geen zorgen, er zijn geen volgende keer!”

Kindervoedsel
Als ik gewoon niet de energie of ingrediënten heb, neem ik mijn toevlucht tot de vriezer. Op nachten wanneer ik (biologische) wafels serveer met pindakaas of (biologische) gevogelte stukjes in de vorm van dinosaurussen, begrijp ik dat de kinderen zonder klachten zullen eten. Ik * voel me echter een algehele verliezer. Waar zijn al mijn creatieve snelkoppelingen voor het bereiden van echt eten verdwenen? Natuurlijk, ik moet mezelf wat speling snijden, maar ik moet ook June Cleaver zijn, zo eff de speling.

***

Mijn buddy Wendy heeft deze eye-opening post net gedeeld door de Washington Post, Â Uniquthed: precies hoe mensen ertoe te brengen meer te koken? Laat eters minder mopperen. Ten minste een paar van de schuld worden teruggegooid op de Mega Youngster Food Industry. Het enige dat ik misschien geloof was: “Ja, inderdaad ja!”

Daniel publiceert Senning, co-auteur van de 18e editie van de etiquette van Emily Post, “suggereerde:” Als je niet aan het proces deelneemt, hoef je niet altijd een kritiek te bieden “, zegt hij. “Bied aan om op een zinvolle manier deel te nemen: zowel plannen als winkelen, zo niet koken.”

En zelfs dan, wees voorzichtig. “The Compliment Sandwich” “Lof, kritiek, lof” “zou passend zijn. Er is altijd iets dat je iemand kunt bedanken als ze namens u hebben onderhouden. ” Ook “heb een oplossing.” Geef je niet om gekroomde spinazie? Meld je aan om te proberen het roosteren van bloemkool.

Wat je niet doet als iemand “” Hoogstwaarschijnlijk iemand die je leuk vindt “” heeft een maaltijd voor je gemaakt, is klacht over het eten aan tafel. gewoon niet.

In een Amazon-aangedreven moment van hoop, kocht ik een exemplaar van het bit brute huishouden dat door dit artikel werd beïnvloed. In het boek worden maaltijden niet veel beter dan stenen en twijgen totdat de leden van het huishouden veel meer dankbaarheid tonen. Ik hoop dat het bericht ons allemaal weggooit.

Ik wil koken en eten als een risicovrije sfeer waar we allemaal kunnen ontdekken wat we leuk vinden, evenals wat we niet zonder toevlucht te nemen tot blazende frambozen.